ZAKŁADOWY UKŁAD ZBIOROWY PRACY
DLA PRACOWNIKÓW REJONOWEGO PRZEDSIĘBIORSTWA
WODOCIĄGÓW I KANALIZACJI W KATOWICACH
ZAWARTY W DNIU 15.12.97 r
tekst jednolity na dzień 03.09.2014

ZAŁĄCZNIK NR 2
ZASADY USTALANIA WYNAGRODZENIA ZASADNICZEGO,
TARYFIKATOR KWALIFIKACYJNY ORAZ DODATKI FUNKCYJNE DLA PRACOWNIKÓW
ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH NIEROBOTNICZYCH

1. Zasady ustalania wynagrodzenia zasadniczego.
   1. Pracownicy zatrudnieni na stanowiskach nierobotniczych otrzymują wynagrodzenie zasadnicze na podstawie tabeli stawek zasadniczych oraz kategorii zaszeregowania.
   2. Na stanowiskach nierobotniczych obowiązują 22 kategorie zaszeregowania.
   3. Rozpiętość stawek wynagrodzenia zasadniczego wyrażona stosunkiem stawki w najniższej kategorii zaszeregowania do stawki w najwyższej kategorii zaszeregowania nie może być mniejsza niż 1 : 3.
      

      Kategoria zaszeregowania	Rozpiętość (współczynnik)
      1	1,00
      2	1,05
      3	1,10
      4	1,20
      5	1,30
      6	1,40
      7	1,50
      8	1,60
      9	1,70
      10	1,80
      11	1,90
      12	2,00
      13	2,10
      14	2,20
      15	2,30
      16	2,40
      17	2,50
      18	2,60
      19	2,70
      20	2,80
      21	2,90
      22	3,05

   4. Kwotową tabelę miesięcznych stawek wynagrodzenia zasadniczego ustala się w układzie widełkowym w uzgodnieniu ze związkami zawodowymi.
   5. Dla potrzeb obliczania godzinowej stawki wynagrodzenia zasadniczego określonego w stawce miesięcznej przyjmuje się średniomiesięczną liczbę godzin pracy przypadającą w danym roku kalendarzowym.
   6. Zaszeregowania pracowników do poszczególnych kategorii dokonuje się na podstawie taryfikatora kwalifikacyjnego przy uwzględnieniu rodzaju pracy, jej znaczenia i związanej z tym odpowiedzialności, posiadanych kwalifikacji, wiadomości teoretycznych i praktycznych, stopnia specjalizacji, zdolności organizacyjnych itp.
   7. W przypadkach uzasadnionych względami organizacyjnymi i produkcyjnymi taryfikator kwalifikacyjny może być uzupełniony dodatkowymi stanowiskami pracy przy zachowaniu zasady, że wysokość dodatków funkcyjnych oraz wymagania kwalifikacyjne dla tych stanowisk powinny być ustalone na poziomie porównywalnych stanowisk określonych w taryfikatorze.
   8. Wymagania kwalifikacyjne i staż pracy dla pracowników sprawujących kierownictwo i nadzór nad eksploatacją urządzeń energetycznych określają aktualne normy i przepisy branżowe.
2. Zasady ustalania i przyznawania dodatków funkcyjnych.
   1. Dodatki funkcyjne przyznawane są pracownikom zajmującym stanowiska kierownicze za pełnienie funkcji kierowniczych oraz pracownikom, którym powierzono wykonywanie funkcji samodzielnych.
   2. Wykaz stanowisk kierowniczych określa schemat organizacyjny przedsiębiorstwa
      1. Punkt II.2 otrzymuje nowe brzmienie:
      Wykaz stanowisk kierowniczych określa schemat organizacyjny Spółki.
   3. Pracownikami na stanowiskach samodzielnych są :
      1. pracownicy którym powierzono samodzielne wykonywanie wyodrębnionych zadań podlegających bezpośrednio dyrektorowi przedsiębiorstwa (dyrektorowi zakładu) lub jego zastępcy
      2. radcy prawni
      3. pracownicy których czas pracy nie może być ściśle kontrolowany w związku ze stałym samodzielnym wykonywaniem czynności poza zakładem pracy.
      
      2. Punkt II.3 otrzymuje nowe brzmienie:
      Pracownikami na stanowiskach samodzielnych są :
      1. pracownicy którym powierzono samodzielne wykonywanie wyodrębnionych zadań podlegających bezpośrednio Członkom Zarządu Spółki
      2. radcy prawni
      3. pracownicy których czas pracy nie może być ściśle kontrolowany w związku ze stałym samodzielnym wykonywaniem czynności poza zakładem pracy.
      
      
   4. Obowiązuje 10 szczebli dodatku funkcyjnego ustalonych procentowo od najniższego wynagrodzenia. Minimalna wysokość dodatku funkcyjnego w pierwszym szczeblu wynosi 10% natomiast maksymalna w dziesiątym szczeblu 300% najniższego wynagrodzenia.

      Szczebel dodatku funkcyjnego	Wysokość dodatku w %
      	od	do
      1	10%	30%
      2	20%	60%
      3	30%	90%
      4	40%	120%
      5	50%	150%
      6	60%	180%
      7	70%	210%
      8	80%	240%
      9	90%	270%
      10	100%	300%

      
      3.Punkt II.4 otrzymuje nowe brzmienie:
      Obowiązuje 10 szczebli dodatku funkcyjnego ustalonych procentowo od kwoty bazowej. Minimalna wysokość dodatku funkcyjnego w pierwszym szczeblu wynosi 10% natomiast maksymalna w dziesiątym szczeblu 300% kwoty bazowej.

      Szczebel dodatku funkcyjnego	Wysokość dodatku w %
      	od	do
      1	10%	30%
      2	20%	60%
      3	30%	90%
      4	40%	120%
      5	50%	150%
      6	60%	180%
      7	70%	210%
      8	80%	240%
      9	90%	270%
      10	100%	300%

   5. Przy ustalaniu wysokości dodatku funkcyjnego należy kierować się następującymi kryteriami :
      • stopień złożoności kierowania i trudności zagadnień należących do zakresu obowiązków na danym stanowisku
      • zakres i charakter odpowiedzialności.
   6. Pracownikowi, któremu za czas nieobecności pracownika posiadającego uprawnienia do dodatku funkcyjnego powierzono jego zastępstwo, przysługuje dodatek w wysokości ustalonej dla danego stanowiska , począwszy od drugiego miesiąca pełnienia zastępstwa.
   7. Kierowników zmian, mistrzów, dyspozytorów traktuje się na równiz pracownikami na stanowiskach kierowniczych tylko od przyjęcia do zdania zmiany.

TARYFIKATOR KWALIFIKACYJNY DLA PRACOWNIKÓW
ZATRUDNIONYCH NA STANOWISKACH NIEROBOTNICZYCH

Załącznik nr 1

Załącznik nr 2